Paweł Machcewicz – historyk pozytywnie zaangażowany
Paweł Machcewicz jest dziś szeroko znany jako – do niedawna – dyrektor i szef zespołu twórców Muzeum II Wojny Światowej.
Do tego zadania dochodził stopniowo poprzez inne doświadczenia, o których trzeba opowiedzieć.
Pracę historyka rozpoczynał na seminarium prof. Marcina Kuli w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1991 r. był (i jest dotąd) związany z Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, utworzonym w 1990 r., na początku wielkiej transformacji demokratycznej. W zespole historyków – badaczy PRL – stworzonym i kierowanym przez prof. Andrzeja Paczkowskiego, było początkowo nas czterech – Paczkowski, Machcewicz, ja i Dariusz Stola, obecnie dyrektor Muzeum Polin. Podejmowaliśmy badania źródłowe nad dziejami powojennej Polski w oparciu o otworzone właśnie archiwa. Paweł Machcewicz opracował nowatorską historię roku 1956 – przemian postaw społecznych i świadomości, którą obronił jako doktorat w 1993 roku. Opracował także popularną, ale wartościową biografię Władysława Gomułki. Uczestniczył w różnych konferencjach, dyskusjach na łamach prasy, i współredagował miesięcznik „Mówią Wieki”, adresowany do młodzieży licealnej. Wspólnie przygotowywaliśmy pamiętne konferencje w Jachrance o wielkich wydarzeniach lat 1980-81 oraz w Miedzeszynie o początkach transformacji 1989 roku.